หมู่ที่ 1 | บ้านบ่อเบี้ย | Ban Bo Bia |
หมู่ที่ 2 | บ้านห้วยไผ่ | Ban Huai Phai |
หมู่ที่ 3 | บ้านปางคอม | Ban Pang Khom |
หมู่ที่ 7 | บ้านห้วยยาง | Ban Huai Yang |
หมู่ที่ 8 | บ้านเด่นชาติ | Ban Den Chat |
หมู่ที่ 9 | บ้านปางไฮ | Ban Pang Hai |
หมู่ที่ 10 | บ้านภูต่าง | Ban Phu Tang |
หมายเหตุ = หมู่ที่ 4 บ้านใหม่ หมู่ที่ 5 บ้านสว่าง และหมู่ที่ 6 บ้านกลาง เนื่องจากเกิดกรณี พิพาทการปักปันเขตแดนสามหมู่บ้านระหว่างไทย-สปป.ลาว เมื่อปี พ.ศ. 2527 จึงได้ยุบรวมเป็น หมู่ที่ 7 บ้านห้วยยาง ในปัจจุบันwhich says that the villages 4 (Ban Mai), 5 (Ban Sawang) and 6 (Ban Klang) were ceded to Laos after a boundary conflict in 1984, and the remaining areas were added to village 7 Ban Huai Yang.
I recalled that more than a year ago I wrote shortly about exactly this boundary conflict, when I found a paper describing it. To quote from that paper
The three villages, both sides agree, are Ban Main, Bai Kang and Ban Savang. The LDPR claims the villages belong to Muong Thong canton, Paklay district, Sayaboury Province. Thailand claims that the disputed area cover 19 square kilometers, is part of Ban Khok subdistrict, Uttaradit Province, and has a present population of 1,010 inhabitants.I like it when facts from two sources fit together.
An interesting side-note - in fact these villages numbers were created after the boundary dispute, as Bo Bia was split off from Ban Khok subdistrict effective August 1 1986, so the above quoted excerpt is correct by not mentioning Bo Bia, so the "loss" of these three villages wasn't accepted by the Ministry of Interior at that time.
No comments:
Post a Comment